Gamlir frasar

Það er næstum notalegt að fá að hlusta á alla gömlu frasana um ástandið í landinu í umræðum á alþingi í kvöld, 3. október þar sem tekin var til skoðunar stefnuræða forsætisráðherra.

Margir þingmenn stóðu sig vel þrátt fyrir hávaðann úti fyrir og nokkra spennu .... sem þó virðist vera að fjara út. Mál er til komið.

Upp úr stendur sú staðreynd sem margir gerðu að umræðuefni, að heimilin í landinu hafa verið sett í kælinn á meðan bankarnir og ríkissjóður sleikja sín sár. Almenningur á að bera allt þetta uppi og fara svo út og hefja einkaneysluna svo veltuskattarnir fari að skila sér í kassann, af einhverju fleiru en etanóli og methanóli sem er svo þægilegt að skattleggja á sölustað.

En nú er kominn tími til að snúa sér að þeirri vinnu sem fram undan er og þingið þarf að fá frið til að koma góðum málum áfram. Síðasti séns.

Hæst ber krafan um fréttina sem allir bíða eftir - að ákveðið hafi verið að hjálpa heimilunum með afskriftum á veðskuldum í sama hlutfalli og valdir viðskiptavinir fjármálastofnana hafa verið að fá. 

 Forsætisráðherra talaði um 200 milljarða. Það er ekki nóg. Talan er nær 350 milljörðum.

Stjórnarskrárdrögin, Bessastaðablúsinn og önnur viðlíka mál verða að bíða. Verðtryggingin er að verða heitasta málið og menn tala um gjaldmiðilinn af fullkomnu ábyrgðarleysi.

 Alger nauðsyn er að færustu hagfræðingar landsins útskýri fyrir okkur hverjar afleiðingar einhliða afnáms verðtryggingarinnar verða. Þær gætu orðið verri til lengri tíma litið en menn gera sér grein fyrir. Eitthvað verður að koma í staðinn. Það hafa menn haft meira en 30 ár til að skoða án þess að komast að ásættanlegri niðurstöðu.

Við verðum að horfast í augu við þá staðreynd að Ísland er örríki með örmynt í ólgusjó alþjóðamála sem sýnast ætla að verða flókin og hættuleg í framtíð sem í fortíð. 

Hvað sem öllu því líður, þá er það staðreynd að án krónunnar værum við í nákvæmlega í sömu stöðu og írar og grikkir.  Algerlega á hausnum og með enga von um björgun nema þá sem felst í að éta úr lófa evrukratanna.